කාලය පඩයක් වැනිය

.

වසරක නිමාව මතින් නව වසරක ඇරඹුමක් සනිටුහන් කරන දිනය උදාවී ඇත. දින-සති -මාස ගෙවී අපට නොදැනීම කාලය සිය සුපුරුදු වේගයෙන් ගෙවී ගොස් ඇත. මේ මොහොත තුළත් ගෙවී යමින් ඇත.  

කාලය විසින් වර්තමානය අතීතය වෙත ද, අනාගතය වර්තමානය වෙත ද පමුණුවමින් සිටියි. මෙය එකිනෙකට ආබද්ධ, අනුගාමී සිදුවීම් දාමයක් ලෙස නිරතුරුව සිදු වෙමින් පවතියි. 

කාලයත් සමග අපේ ගත-සිත පමණක් නොව පෙනෙන- නොපෙනෙන භෞතික ලෝකය ද වෙනස් වෙමින් යයි. එහෙත් අපගේ අනවධානය නිසා හෝ අපගේ ඉඳුරන් ඒ වෙනස ග්‍රහණය කර ගැනීමට තරම් ප්‍රබල නොවන නිසා හෝ අපට ඒ ක්ෂණයක් පාසා සිදු වන අඛණ්ඩ වූත්, සූක්ෂම වූත් වෙනස නොපෙනෙයි. නොදැනෙයි. අපට පෙනෙන්නේ-අපට දැනෙන්නේ එවැනි අඛණ්ඩ වූත්, සූක්ෂම වූත් වෙනස්වීම් සමුදායක් යම් කැපී පෙනෙන මට්ටමකට ළඟා වූ විටය. නිදසුනක් ලෙස ඇසට නොපෙනෙන තරමේ කලලයක් ලෙස මව්කුස පිළිසිඳගත් දා පටන් අපගේ දිවියේ ගත වන සෑම මොහොතක් තුළම අප මුහුකුරා යමින් සිට ඇත්තෙමු. කොටින්ම දිරාපත් වෙමින් සිට ඇත්තෙමු. එහෙත් ඒ දිරාපත් වීම අපට පෙනෙන්නේ මැදි වයස පන්නා, ශාරීරික දුබලතා සමග අඟපසඟ පෙර සේ වැඩ නොකරන විටය. ගණව වැඩුණු කෙස් කළඹ-රෝම කූප සුදු පැහැ ගැන්වෙන විටය.  හම රැළි වැටෙන විටය.

අභාවය හුදු අභාවයක්ම නොවී ඒ මතින් නව පරපුරක-නව උරුමයක උපත ඇති කරයි. ලොව අනාදිමත් කාලයක පටන් සිදුව ඇති සහ සිදුවෙමින් පවතින අනවරත වූ ක්‍රියාවලිය මෙයයි.  

යමක් හටගත් මොහොතේ පටන් අපා-දෙපා-සිව්පා-බහුපා-අජීවි-සජීවි සියල්ලටම පොදු වූ විපරිණාමයේ ධර්මතාව ද මෙයයි. එක් පරපුරක් මියැදෙමින් සිටින විට නව පරපුරක් ඉපිදෙමින්-වැඩෙමින් ඇත. එක් තුරු-ලතා පරපුරක් මියැදෙමින් සිටින විට ඒ මතින් නව තුරු ලතා පරපුරක් ඉපිදෙමින්-වැඩෙමින් ඇත. මානවයා විසින් දිනෙන් දින ගොඩනගන දැනුම මතින් නව දැනුම ගොඩනැගෙමින් ඇත. නව දැනුම් ක්ෂේත්‍රයන් බිහි වෙමින් ඇත. ඒ නව දැනුම ඔස්සේ මානව චින්තනයේ නිම්වළළු පුළුල් වෙමින් ඇත.  

අප මේ ගෙවන්නේ එවන් අඛණ්ඩ වූ මහා වෙනස්වීම් සමුදායක එක් නිමේෂයක් පමණි. 

අතීතය ඉක්ම ගොස් ඇතත් ඒ මතින් උගත යුතු පාඩම් බොහෝ ඇත. ඒ අන් කිසිවකට නොව මේ ගෙවෙන නිමේෂය-එනම් වර්තමානය නිවැරැදි මග ඔස්සේ ගමන් කරවීමටය. අතීතයෙන් පාඩම් උගත්තෝ දවල් වැටුනු වළේ රෑ නොවැටෙන්නෝ වන්නේ එ් නිසාය. ජීවිතය දිනන්නෝ ද ඔවුහුය.

සැබවින්ම අප අතීතයේ බොහෝ දෑ ද, අනාගතයේ බොහෝ දෑ ද නුහුළනු බැරි තරම් හිස මත තබා, ජීවත් වෙමින් සිටින්නෙමු. අතීතය අපට ආලෝකයක් සපයනමුත්, අප ජීවත් විය යුත්තේ අතීතයේ නොවේ. අනාගතය අපට සුවහසක් බලාපොරොත්තු ලබා දෙනමුත්,  අප ජීවත් විය යුත්තේ අනාගතයේ ද නොවේ. අප ජීවත් විය යුත්තේ මේ ගෙවෙන මොහොත-මේ ගෙවෙන නිමේෂය එනම් වර්තමානය තුළය. එවිට අපට අනාගතය ගැන වදවෙන්නට දෙයක් නැත. මන්ද අතීතයේ ආලෝකය වර්තමානයට ලැබෙන්නා සේම වර්තමානයේ ආලෝකය ද  අනාගතයට ලැබෙන නිසාය. 

ඔබේ ජීවිතයේ සුක්කානම ඇත්තේ කා අතවත් නොව ඔබ අතය. පසුනොතැවෙන තීරණ සමගින් ජය-සතුට පිරි දිශාවට ඔබේ ජීවිතය පදවා ගෙන යාමේ වගකීම ඇත්තේ ඔබට මිස අන් කිසිවෙකුටත් නොවේ. 

''කාලය පඩයක් වැනිය- ගියොත් ගියාමය.''

සරළ වූ මේ කියමනේ ඉමහත් වටිනාකම අද වැනි දවසකට වඩාත් ගැළපෙන්නේ ඒ නිසාය.  

නව වසරට පියමනින ඔබට ජයෙන් ජය!