මේ කාලේ පරිස්සමින්- බීගත්තු ගොන් රංචු පාරවල්වල

මේ සාම්ප්‍රදායික අලුත් අවුරුදු සමයයි. හිතවත්කම් අලුත් කෙරෙන, විවිධ කෑම-බීම වර්ග නොසෑහෙන්න කැවෙන-පෙවෙන විනෝදමත් කාලයකි මේ. 

අඩිපුඩි ගසන අයට නම්, කැවුම්-කොකිස්-කිරිබත් නැතත්, බෝතලයක් දෙකක් ඇත්නම්, අවුරුද්ද එතනය. අප්‍රේල් 13-14 දිනයන්හි සුරාසැල් වසා තැබුවාට, බෝතල් මදි වුනහොත් වැඩිමිලට වුනත් ගතහැකි තැන් ගමේ-නගරයේ කියා භේදයක් නැතිව තිබේ. එය රහසිගතව හිතවතුන් හරහා පමණක් සිදු වන ගනුදෙනුවක්ය. 

යමෙකුට මත්පැන් නොබී සිටිය හැකි නම්, එය හැම අතින්ම හොඳය. මේ කාලේ බෝතල්වල මිලගණන් අනුව නම්, නොබී ඉන්නා එක කොහොමටත් තමන්ගේ ආර්ථිකේට හොඳය. 

ඒ කෙසේ වෙතත්, පුරුද්දකට හැමදාම නොවෙතත් ඉඳලා හිටලා හෝ විනෝදෙට යහළු මිතුරන් එකතුව අඩියක් පුඩියක් ගැසුවාට ඒ හැටි අවුලක් නැතිය. අවුල නම් බීලා හාන එකය. එකට අඩිය ගහපු එකා එක්කම පැටලී, එකට හිස්කරපු බෝතලේම බිඳ, අනෙකාගේ බඩට බසසන එකය. ගමට ඇහෙන්න කුණු හරුප කියා-කෑකෝ ගසා වලිබලි දා ගන්නා එකය. 

වගකීමෙන් බොන්න (Drink Responsibly) යැයි බෝතලේම සඳහන් කර තිබුණාට, ඇතැමෙක් ඒ ගැන දන්නේවත් නැතිය. බොන්නේ තමන්ට දැරිය හැකි පදමට නොවේය. කරටි කැඩී වැටෙන්නමය. එහෙම බිව්වාම විඳවිල්ල මිස කිසි ගතියක් නම් නැතිය. විනෝදෙකුත් නැතිය.

බිව්වම වීරයෝ වෙන්නේ ගොන්නුය. ගොන්නු කිව්වාට සැබවින්ම කකුල් හතරේ ගොන්නු නම්, එහෙම අඩි පුඩි ගහන්නේ නැතිය. විවිධ මිනිස් ගුණාංගයන් තිරිසන් සතුන්ට ආරෝපණය කර, උන් පුද්ගලත්වාරෝපණයට ලක් කෙරුණේ පැරැණි ඉන්දීය උපදේශ කථා සාහිත්‍යය තුළය. කතා කරන සත්තු අපට දක්නට ලැබෙන්නේ ඒවාහිය. එය උපදේශ කතා කීමේ කලාවේ අංගයක් ලෙස සිදු වූවක්ය. හැමවිටම සිංහයා වීරත්වයත්, නරියා කපටිකමත් උරුමකරගත්තකු වශයෙන් දැක්වෙන්නේ ඒ අනුවය. 

අපේ රටේ වත්මන් ජනව්‍යවහාරය තුළ යමෙක් ඉවක් බවක් නැති ඔලමොට්ටල වැඩ කරන විට ඒ චරිත ලක්ෂණය ආරෝපණය කෙරෙන්නේ ගොනාටය. නැතිනම් හරකාට හෝ මීහරකාටය. නැතුව, එසේ කෙරෙන බව උන්වත් දන්නේ නැතිය.   

කෙසේ වුවත්, එවැනි කකුල් දෙකේ ගොන් රංචුවක ආසන්නතම කෙරුවාවක් මෙසේය.

ඊයේ රාත්‍රී එකොළහට පමණ පස් හයදෙනෙකුගෙන් යුත් කකුල් දෙකේ තරුණ ගොන් රංචුවක් කරටි කැඩෙන්න අඩිය ගසා, වාහන යනෙන මහ පාරේ වැතිර, කුණු හරුප කියමින්, අන් අයට බාධාකරමින් තම ගොන්කම ප්‍රදර්ශනය කරමින් සිටිනු දුටුවෙමි. වාහන ආවා කියා උන්ට අයින් වෙන්න හදිසියක් නැතිය. 

හිමින් හරි බරි ගැහී, එහෙට මෙහෙට පැද්දී, අතපය ඇඟිලි විසිකරමින් උන් පාරේ අයින් වෙන තෙක් බලා සිටීමට වාහනකරුට සිදු වේ. උන් එක්ක හරි වැරැද්ද කතා කරන්න යෑම, එසේ යන එකාගේ ද ගොන්කමය. ඒ මක්නිසා ද යත්, හරිවැරැද්ද කතා කළ යුත්තේ ඒවා අහන්න සූදානම් එවුන් එක්කය. අහන්න සූදානම් නැති එකාට මක්කා කිව්වත් වැඩක් නැතිය. 

ළඟ බැලුවොත් නම්, ඒ වගේ උන්ට විසඳුම අතින් පයින් ගේම දෙන එකය. එවිට සිදු වන්නේ උන්ටත් තුවාල කර, තමනුත් තුවාල කරගෙන, පොලිසි ගානෙත් රස්තියාදු වී, ඇතැම් විට එකෙක් දෙන්නෙක්ගෙ ජීවිතයත් නැති කරගෙන අවුරුද්දත් කාබාසිනියා කරගන්නටය. ඒ නිසා, දුර බලන එක කොයි පැත්තෙනුත් හොඳය. 

"මේ කාලේ පරිස්සමින් - බීගත්තු ගොන් රංචු පාරවල්වල" යැයි මුලම කිව්වේ ඒ නිසාය.